Podróż Majowa Skandynawia

W Skandynawii kampingi są bardzo popularne – w samej Szwecji jest ich około pięciuset. Z jednej strony pogoda przez większą część roku nie nastraja do spędzania czasu na zewnątrz, ale z drugiej obfitość jezior i plaż morskich powoduje że jest to bardzo popularne hobby. Trzeba jednak wspomnieć że skandynawskie kampingi z naszymi, polskimi mają mało wspólnego. Przede wszystkim ludzie poruszają się tu kamperami lub przyczepami i to głównie do ich potrzeb są dostosowane pola. Namiotów jest bardzo mało. Kampingi to miejsca wypoczynku rodzin i osób starszych, a nie tak jak u nas młodzieży której nie stać na droższe lokum. Oczywiście i Skandynawii jest młodzież, ale w mniejszości. Za taką klientelą idzie odpowiednia infrastruktura – dobrze wyposażone łazienki i kuchnie, miejsca zabaw dla dzieci i strzeżone plaże. Biwakowanie, jak wszystko w tym regionie nie jest tanie dla Polaków. Za jedną osobę dziennie zapłacimy ok. 50 zł w przypadku namiotu i ok. 150 za domek kampingowy. Zatrzymaliśmy się pod Kopenhagą w miejscowości Greve na Hundige Strand Familiecamping Przybytek ten, mimo że leży ok 30 km od centrum Kopenhagi jest doskonale z miastem skomunikowany. Ale przede wszystkim leży niemal nad samym morzem. A duńskie niebo i nadmorskie światło to naprawdę poruszające połączenie :)

Po Kopenhadze najlepiej poruszać się pieszo – wszystkie atrakcje są w zasięgu spaceru. To szczególnie ważne, bo transport publiczny jest bardzo drogi – jednorazowy przejazd to ok. 14 zł. Jeśli ktoś nie lubi łazić, można wynająć rower – działa system darmowych rowerów. Wrzuca się monetę, zabiera rower i jeździ. Po oddaniu roweru na stojak moneta jest zwracana. Problem w tym że bardzo trudno znaleźć te stojaki. Warto wybrać się na wycieczkę łodzią po kanałach – kosztuje ok. 30 zł / osoba. Jest zapewniony przewodnik w języku angielskim, niemieckim i hiszpańskim. Wycieczki mają stałą trasę. Zaczynają się w porcie Nyhavn, później płynie się do dawnych koszar, mijamy port duńskiej marynarki, jacht królewski, operę i zamek królewski, by kanałami Christianshavn dopłynąć pod bibliotekę i dalej głównym kanałem z powrotem do Nyhavn.

Do Ystad pojechaliśmy żeby zobaczyć gdzie mieszkał i tropił przestępców Kurt Wallander - bohaterk kryminalnej serii Henninga Mankella. Miasteczko jest dla mnie archetypem szwedzkiego stylu życia. Kompletnie nie pasuje do fabuły książek Mankella pełnych morderstw i afer. Ale jest za to śliczne - cisza i spokój, nikt się nie spieszy, czysto tak że można by jeść z ulicy. Miasteczko jest położone nad samym morzem - można tu dopłynąć promem ze Świnoujścia. Do zwiedzania w sumie nie ma za wiele - to miasto do spacerów, do chłonięcia ducha szwedzkości. Będąc w Ystad warto pojechać kilkanaście km na północny zachód wybrzeżem aby zobaczyć Ales Stenar zwane szwedzkim Stonehenge.

Codzienne zakupy najlepiej robić w supermarketach, ze względu na ceny. Są obecne sieci tanich sklepów jak Netto czy Aldi. Nie ma problemu z zakupem pamiątek – najczęstsze motywy to drewniane koniki czy charakterystyczne łosie. Trochę więcej problemu sprawia zakup typowych przysmaków, przysmaków to dlatego że są one nieco dziwne: marynowane śledzie (nie przetrzymają podróży) czy konfitury z moroszek (takich białych malin). Najciekawszy jest jednak zakup alkoholu. W Szwecji działa państwowy monopol alkoholowy. Sklepy mają szyld Systembolaget i sprzedają alkohol osobom powyżej 20 roku życia (sprawdzają to). Jest ich dość mało więc nietrudno się domyślić że są zatłoczone. Wszystko to po to aby szwedzki naród nie rozpijał się. Z drugiej jednak strony dozwolona jest reklama alkoholu – w TV pełno spotów zarówno win, jak i mocniejszych trunków. Prawda jest taka że podatki od sprzedaży napojów wyskokowych są ważną pozycją w budżecie państwa, kto by się więc przejmował rozpijaniem społeczeństwa? Mówiąc o zakupach nie sposób nie wspomnieć o cenach. Skandynawia uchodzi za najdroższy rejon na świecie i nie ma w tym przesady. Nie ma tu niczego co byłoby tańsze niż w Polsce, trzeba się za to liczyć z tym że większość rzeczy jest 2-3-krotnie droższa. Żywność jest bardzo dobrej jakości – szczególnie godne polecenia jest pieczywo.

Sztokholm, podobnie jak Kopenhagę można i warto zwiedzać z wody. Funkcjonuje tu bilet 24-godzinny na tzw. tramwaje wodne. Tramwaje pływają między najciekawszymi atrakcjami turystycznymi - można wsiadać i wysiadać ile razy się chce. Nazywa się to hop-on hop-of. Z punktów obowiazkowych: stare miasto (gamla stan), statek Vasa, zamek królewski (Kungliga Slottet), Sergels Torg ze słynnym szklanym pomnikiem, zakupy spożywcze w Östermalmshalen, Skeppsholmen z parkami, wesołymi miasteczkami, oraz Södermalm dla fanów Millenium Stiega Larsona. Uff - dużo tego. Dlatego spędziliśmy tam 3 dni. Ale jakbym miała więcej czasu też na pewno bym się nie nudziła. Do Sztokholmu trafiliśmy w momencie zakończenia roku szkolengo przez maturzystów. Młodzież świętuje w całym mieście na ciężarówkach - platformach. Hałas nie z tej ziemi, ale duuużo pozytywnej energii. Przy okazji tego świętowania widać że w szwedzkich szkołach jest dużo imigrantów.